ഋതുസംക്രമപക്ഷിയുടെ പാട്ടുകേട്ടു ഞാനലിഞ്ഞൂ.
അത് ഓര്‍മകളുടെ തീരാ പ്രവാഹത്തിലേയ്ക്ക് മനസ്സ് സഞ്ചരിച്ചപോലെ.
കഴിഞ്ഞുപോയ ആ ഇന്നലെയുടെ നല്ല ഓര്‍മകള്‍.
നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയ ബാല്യം അതിനി വെറും സ്വപ്നങ്ങള്‍ മാത്രം.
ഒരു തിരിനാളമായി മനസ്സില്‍ തെളിയുന്ന ആ വിദ്യാലയം.
ഓര്‍മകള്‍ ഓടിക്കളിക്കുന്ന ആ പൊഴിഞ്ഞുപോയ ദിനങ്ങള്‍.
എന്റെ ജീവിതത്തിലെ മറക്കാനാകാത്ത കുറേയേറെ ഓര്‍മകള്‍
എനിയ്ക്ക് സമ്മാനിച്ച ആ സുവര്‍ണ്ണ നിമിഷങ്ങള്‍..
ആ പഴയ സൌഹൃദത്തിന്റെ ഓര്‍മയ്ക്കായ് ഈ തിരിനാളം.!!
കൈമോശം വന്നുപോയ കുറേയേറെ ഓര്‍മകളും കാലങ്ങളായി
നിലനില്‍ക്കുന്നസൌഹൃദങ്ങളും അതിലുപരി മനസ്സിന്റെ മണിച്ചെപ്പില്‍
അറിയാതെ താഴിട്ട്പൂട്ടിയകുറേയേറെ രക്തബന്ധങ്ങളെ കുറിച്ചുള്ള ഓര്‍മകളും
അങ്ങനെയെല്ലാമെല്ലാംഇന്നു നിറം ചാലിച്ച സ്വപ്നം...
ഓര്‍മകളുടെ ഒരു നിറക്കൂട്ട് പോലെ..
എങ്ങോ കൈവിട്ടുപോയ ചിലനൊമ്പരങ്ങളും വളരെ പഴകിയ
കുറേ ഡയറിക്കുറിപ്പുകളും ആരുടെയൊക്കയൊ കണ്ണുനീര്‍തുള്ളികള്‍
പതിഞ്ഞ അതിന്റെ താളുകളും മാത്രം എനിക്കിന്ന് സ്വന്തം.!!
എത്രയെത്ര സൌഹൃദങ്ങള്‍ പിരിഞ്ഞുപോയി.. ഇക്കാലമത്രയും മനസ്സില്‍
കരുതിയ എത്രയെത്രകൂട്ടുകെട്ടുകള്‍... അതെല്ലാം തിരിച്ചുകിട്ടിയെങ്കില്‍....
കാത്തിരിയ്ക്കാം ആ കാത്തിരിപ്പും സുഖമുള്ള സുഖമുള്ള ഒരു നൊമ്പരമാണല്ലൊ.
അന്ന് ഞങ്ങള്‍ കുറച്ച് പേര്‍ ചേര്‍ന്ന് അതും നാലാംതരത്തില്‍
പഠികുമ്പോള്‍ഞാന്‍ ഇന്നും ഓര്‍ക്കുന്നു ആ കൂട്ടുകെട്ടിനെ.
[ജിനാസ്, മോന്‍സി,ഫിറോസ്, നിസ്സാം,ഷാനവാസ്,ഷെമീര്‍,പിന്നെ ഞാനും]
ക്ലാസിനു പോകതെ ഒരിയ്ക്കല്‍ കടപ്പുറത്ത് പോയതും
പിന്നെ ആ മുപ്പാലത്തിനടുത്ത്പഴയ ഗോഡൌണില്‍ കയറിയതും,
പഴയകൊട്ടാരത്തില്‍ പോയതും,അതിനിടയില്‍ ഇന്നത്തെ ഫിലിംസ്റ്റാര്‍
ഫാസിലിന്റെ മകനുമായി വഴക്കുകൂടിയതും പിന്നെ ഒരു റയില്‍വേപാലം
അതിനടുത്തൊരു മാവ് കണ്ടാല്‍ വര്‍ഷങ്ങള്‍ പഴക്കം തോന്നിക്കും പിന്നെ
വല്ലാത്തൊരു ഭീതി ഉണര്‍ത്തിക്കുന്ന ചുറ്റുപാടും, വ്യാച്ച് മാന്‍ പറഞ്ഞു
അവിടെ ഭൂതപ്രേതപിശാചുക്കളുടെ താവളമാണ്
അങ്ങോട്ട് പോകരുത്, എന്നാല്‍ അതിനെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് തന്നെ കാര്യം
എന്ന ഗമയില്‍ ആ മാവില്‍ കയറി മാങ്ങാ പറിച്ചതും,അവിടെ
കളിച്ചുനടന്ന് സമയം പോയതും,വഴിയരികില്‍ വെച്ച് കൊച്ഛച്ഛന്‍
കണ്ടുമുട്ടിയതും പിന്നെ വീട്ടില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ അടിയുടെ പൊടിപൂരവും
ഹൊ.........സുഖമുള്ള ആ വേദന മനസ്സില്‍ ഇന്നും ആ നല്ല കാലം
ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ വല്ലാത്തൊരു നഷ്ടബോദം.
അതെല്ലാം ഒരു ഓര്‍മമാത്രമായി,ഇനി ഒരിയ്ക്കലും നമ്മെ തേടിവരാത്ത ആ സുന്ദരനിമിഷങ്ങള്‍ ....തിരിച്ചുകിട്ടിയേക്കാം പലപ്പോഴായ് പലവഴികളിലൂടെ
ആ കൂട്ടുകെട്ടുകള്‍, എന്റെ ബാല്യം തുടങ്ങുന്ന ദിനങ്ങള്‍ കിഴക്കിന്റെ കൊട്ടാരം
എന്നറിയപ്പെടുന്ന ആലപ്പുഴ പട്ടണത്തിലെ ആ പഴയ യൂപീ സ്കൂള്‍...
[MMA ups]
ആ പിഞ്ചുപ്രായത്തില്‍ മനസ്സില്‍ കയറിപറ്റിയ കുറേയേറെ
സൌഹൃദങ്ങള്എന്റെ ഓര്‍മയിലുള്ള കുറച്ചുപേരുകള്‍
[നിസ്സാമുദ്ധീന്‍, ഫിറോസ്,അന്‍സര്‍,അരുണ്‍,,വിനോദ്,ഷമീര്‍,മോന്‍സി,ബെറ്റി, ഷാനവാസ്,നൌഫല്‍,അന്‍സില്‍, കുഞ്ഞുമോന്‍,സരുണ്‍,ഹുനൈസ്,ജിനാസ്]
[സജീന, അശ്വതി, ചിത്ര,ധന്യ,ജുബൈരി,വൃന്ദ,ഷെമീന,ആഷ,ഷീബ,]
ഈ സൌഹൃദത്തിന്റെ ഏതെങ്കിലും ഒരു കണ്ണി ഇതുകാണും എന്ന
പൂര്‍ണ്ണമനസ്സോടെ.നാലാംതരത്തില്‍ പഠിച്ചിരുന്ന ഫോട്ടൊ
നിധികാക്കുന്ന അരു ഭൂതത്തെപ്പോലെ ഞാനീഫോട്ടൊ ഇന്നും
കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നൂ
ആ കളിയരങ്ങില്‍ ഒരിയ്ക്കല്‍ കൂടെ എത്താന്‍ കഴിയുമായിരുന്നെങ്കില്‍....
ശലഭങ്ങളെപോലെ പാറിപ്പറന്നുനടന്ന ആ സുന്ദരനിമിഷങ്ങള്‍...
ആ കളിയരങ്ങിലേയ്ക്ക് ഓര്‍മകള്‍
ഓര്‍മകളുടെ ഒരു കോണില്‍ ഇന്നും നിറങ്ങള്‍ മായാതെ മങ്ങാതെ
നിലകൊള്ളുന്നആ സുന്ദരനിമിഷങ്ങള്‍, പോയ നാളുകള്‍,
ഇലകൊഴിഞ്ഞവസന്തങ്ങള്‍, പിന്നിട്ട പാഥകള്‍
നഷ്ടപ്പെട്ട വര്‍ഷങ്ങളും പിന്നെ കുറേ സ്വപ്നങ്ങളും ...
എങ്ങനെയെന്നറിയില്ലാ എന്തിനെന്നറിയില്ലാ
ഒരു തെന്നല്‍ പോലെ അത് പാറിപ്പറക്കുന്നൂ.
ആ മധുരിയ്ക്കുന്ന ഓര്‍മകള്‍ എത്ര മനോഹരമാണല്ലെ...?
ഒരുവട്ടം കൂടിയെന്നോര്‍മകള്‍ മേയുന്ന തിരുമുറ്റത്തെത്തുവാന്‍
അറിയാതെയാണേലും ഒരു മോഹം.ഈ മോഹങ്ങളൊക്കെ
സഭലമയെങ്കില്‍..എപ്പോഴാണേലും ആ സൌഹൃദം നമ്മെ
തേടിവരും അതിരുകളില്ലാത്ത ആകാശം പോലെ
മനസ്സിനെ പ്രസന്നമാക്കുകയും ചെയ്യും.!!
സൌഹൃദത്തിന്റെ ആഴവും പരപ്പും മനസ്സിലാക്കാന്‍ പലപ്പോഴും
നമ്മള്‍ മറന്നുപോകുന്നൂ,പലപ്പോഴും നമ്മുടെ ജീവിതചുറ്റുപാടുകള്‍
മറവിപ്പിയ്ക്കുന്നു എന്നെ പറയുന്നതായിരിയ്ക്കും കൂടുതല്‍ ശെരി അല്ലെ..?
നമ്മുടെ നഗരത്തിരക്കിനിടയില്‍ നാമെല്ലാം അറിയാതെയാണേലും
മറക്കുനില്ലെ ആ പഴയകൂട്ടുകരെയൊക്കെ...
ആ പഴയ ബാല്യകാലസഹപാഠികളെ....
തുളസിക്കതിരിന്റെ നൈര്‍മല്യതയില്‍ വിരിഞ്ഞ
ആ പിഞ്ചുകൂട്ടുകെട്ടിനെ ഓര്‍ക്കാന്‍
ആര്‍ക്കാ സമയം അല്ലെ..?
ആ ബാല്യം ഇന്നുവെറും സ്വപ്നം മാത്രം.!!
അതുപോലെ പരിശുദ്ധവും
പരിപാവനവുമായ ഒരു സൌഹൃദം
നമുക്കിന്ന് കണികാണാന്‍ കഴിയുമൊ.....?
സ്വപ്നങ്ങള്‍ പൂക്കുന്ന താഴ്വരയില്‍ പനിനീര്‍പ്പൂവിന്റെ
സുഗന്ധം പരത്തുന്ന ബാല്യകാലം, വിടരുന്ന പൂമൊട്ടുപോലെ
പരിശുദ്ധമായിരുന്നൂ അത്
അതിന്റെ ദിവ്യസുഗന്ധത്തില്‍ ലയിച്ചില്ലാതാ‍യ ദിനങ്ങള്‍ ..
അതോര്‍ക്കുമ്പോള്‍
ഇന്നും ഒരു ഒരുകുളിര്‍മഴയാ മനസ്സിന്....
ഓര്‍മകള്‍ മനസ്സില്‍ സൂക്ഷിയ്ക്കാന്‍ പഠിയ്ക്കുന്ന പ്രാ‍യത്തില്‍
കൂടെയുണ്ടായിരുന്നആ പഴയ കളിക്കൂട്ടുകാരനെ അല്ലെങ്കില്‍
കൂട്ടുകാരിയെ....അല്ലെങ്കില്‍ അറിവിന്റെ ആദ്ധ്യാക്ഷരങ്ങള്‍
പഠിപ്പിച്ചുതന്നഗുരുവിനെ,ഒപ്പത്തിനൊപ്പമിരുന്നു പഠിച്ച
സഹപാഠികളെ ......നിങ്ങള്‍ എവിടെ..............?
വര്‍ഷങ്ങള്‍ പേമാരിയായി പെയ്തിറങ്ങിയപ്പോള്‍
എല്ലാ ബന്ധങ്ങളും ചിറകറ്റുപോയി....
ആ തുളസിക്കതിരിന്റെ നൈര്‍മല്യതയുള്ള സൌഹൃദങ്ങളെ
ഒരു കുടക്കീഴില്‍ അണിനിരത്തണമെന്ന ലക്ഷ്യബോദത്തോടെ
എന്റെ എല്ലാ സൌഹൃദത്തിന്റെ കണ്ണികളും ഇതുകാണണം
എന്നമനസ്സോടെ ഇതു ഞാന്‍ സമര്‍പ്പിക്കുന്നൂ..
നമ്മുടെ ജിവിതത്തില്‍ നമുക്ക് സന്തോഷങ്ങള്‍ നല്‍കുന്നതും
പിന്നെ സങ്കടങ്ങള്‍ കൈമാറുന്നതും ഓര്‍മകളാണ്
പോയഭൂതകാലങ്ങളിലെ സുന്ദരമായ നല്ല നിമിഷങ്ങളെകുറിച്ചും
ഇനി ഭാവിയെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരുപിടി പ്രതീക്ഷാ നിര്‍ഭരമായ
സ്വപ്നങ്ങളെ കുറിച്ചുള്ള ഓര്‍മകളും മനസ്സിന്റെ ഏതോ
ഒരു കോണില്‍ ഇന്നും വിങ്ങിപ്പൊട്ടുന്നൂ..
ഓര്‍മകള്‍ പൈതലായി മാറുന്നൂ,മുറിഞ്ഞുപോയ എന്റെ
കുറേയേറെ സൌഹൃദങ്ങള്‍, കരിഞ്ഞുതീര്‍ന്ന എന്റെ കനവുകള്‍,
മനസ്സിന്റെ ആത്മശാന്തിയ്ക്കായ് ഇപ്പോള്‍ വീണ്ടും ഓര്‍മകളിലേയ്ക്കൊരു പ്രയാണം
കൈവിട്ടുപോയ സ്വപ്നങ്ങളെ ..നിങ്ങളെന്നെത്തേടി ഒരിയ്ക്കലും വരാതിരിയ്ക്കുന്നതെന്തെ..?
ഇന്നത്തെ ദിനങ്ങള്‍ നാളെയുടെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ ആയേക്കാം അതുപോലെ
ഇന്നലെയുടെ ഓര്‍മകള്‍ ഇന്നത്തെ കനവുകളായേക്കാം
സ്വപ്നങ്ങളല്ലെ നമ്മുടേയൊക്കെ മുതല്‍ക്കൂട്ട് അതൊക്കെഒന്നോര്‍ത്തുവെയ്ക്കാന്‍ ഒന്ന് ഓമനിയ്ക്കാന്‍ നമ്മളൊരിയ്ക്കലെങ്കിലും മെനക്കെടാറുണ്ടോ..?
